හැඳි ගෑරුප්පු ෆයිට් සහ අපෙ බයිට්

මේ සීන් එක උනේ අපි ඉස්කෝලේ බෝඩිමට සෙට් උන පලවෙනි සතියෙදි, සීන් එක උනේ කමල් ට කියල හිතමුකෝ. එතකොට අපි 6 වසරෙ ඇච්චො. අපි ගිය ගමන් අපිට හොස්ටල් එකේ නීති ගැන එහෙම ෆුල් ලෙසන් එකක් එහෙම දුන්නා. ඕකෙ හැටියට අපිට අන්ද කයිප්පු සීන් එක තමා හැඳි ගෑරුප්පු වලින් දවල්ටයි රෑටයි කෑම කන සීන් එක. ඕක හෙන තදබල නීතියක් හොස්ටල් එකේ.
ඔන්න ඉතින් අපි සෙට් අනිත් උන් වගේම හැඳි ගෑරුප්පු අරන් යනවා කෑම හෝල් එකට, මුල්ම දවස්නෙ, වැඩිපුරම වෙන්නෙ පිඟානට කොටල කොටලා ලාවට බත් පොඩ්ඩක් කටේ දාගන්නව. මතක හැටියට, ගිහින් 2 දවසෙ ඉරිදා රෑ, ඔන්න අපි ගියා රෑ කෑම කන්න ඩයිනින් හෝල් එකට, අර ආයුද කට්ටලයත් අරගෙන. මොනා කරන්නද නීතියනෙ. ඔන්න අපි පිලිවෙලකට මුලින්ම හෝල් එක ඉස්සරහා පෝලිමට ඉන්නවා වයසෙ හැටියට, ඒ කියන්නෙ ඉස්සෙල්ලාම 6 උන් ඊලඟට 7 උන්......, ඊට පස්සෙ පේලි පේලි ඇතුලට යවනවා. අපිනෙ පොඩිම උන්. ඔන්න මුලින්ම ගියා ඇතුලට.
අම්මෝ... නයි කයිද රෝස් පාන්, එදා රෑ තිබ්බෙ පාන්, ඔව් ඔව් බ්‍රෙඩ්. දැන් මොකෝ කරන්නෙ. නීතිය හැටියට ආයුධ ඒ කියන්නෙ හැඳි ගෑරුප්පු අනිවාර්‍ය්, අපේ ටේබල් එකේ 8 දෙනා දැන් කතා වෙනාව මොකො කරන්නෙ කියල. බත් නම් මොනා හරි කර ගන්න පුලුවන්, ඒත් පාන්. අනිත් ටේබල් වල උන්ගෙන් අහන්නත් බෑ. උනුත් අතරමන් වෙලානෙ ඉන්නෙ. ඔන්න ටිකකින් ඔක්කොම හෝල් එකට ආවට පස්සෙ, ආගම දහම සිහි කර, ඊටපස්සෙ කන්න බෙල් එක ගැහුවා. ඔය කන බෙල් එක ගැහුවාම ආයෙ කාල ඉවර වෙන බෙල් එක ගහනකම් කතා කරන්න තහනම්. අපි අර නයා මැරිච්ච අහිකුන්ටිකය වගෙ මෙලෝ රහක් නැතුව ඉන්නකොට

කමල් : (හෙන රහසෙන්) මේ, මම දන්නව මේ වෙලාවට කරන විදිය, ශේප් එකෙ බලපන් මම කරන විදිය

හරි, ඔය තියෙන්නෙ, දැන් ඉතින් වැඩෙ ගොඩනෙ, එහෙම හිතල අපි ඌ දිහා බලාන ඉන්නව. මොනා උනත් අපිට වඩා යමක් දන්නවා ඇතිනෙ බුවා... අපේ හකු පැන්න මු කරපු විදියට..

මූ බෙදුව හොදියි සම්බෝලයි ටික පිඟානට, ගත්තා පාන් පෙත්තක්, දැම්ම අර හොද්ද උඩට, දැන් පාන් පෙත්ත සැපට පෙඟෙනවා හොද්දෙ. මූ අර ආයුධ කට්ටලයෙන් අමාරුවෙන් කෑලි කඩනව.. අපි හකු පැනගෙන බලාගෙන ඉන්නව මෙලො සිහියක් නැතුව. අනේ... එතකොට ටේබල් එකේ එකෙක් අපිට පෙන්නුවා සීනියර්ස්ලා කන දිහා....

අනේ දෙයියනේ වනේ වන හතුරෙකුටවත් මෙහෙම වෙන්න එපා..
අනිත් උන් පාන් කන්නෙ අතින්.


ප.ලි : අපි පස්සෙ දන්නෙ, පාන්/ඉඳි ආප්ප/ පිට්ටු තියන කොට අර නීතිය නැහැලු, හරිනෙ ඉතින් ඒක, මොන හරකද ඔය ජාති ගෑරුප්පු වලින් කන්නේ

ශාන්තයගෙ තවත් කෑමක්..

ශාන්තය ගෑන නම් තව කතා දුසිම් ගනන්. ඔන්න ඔහෙ තව එකක් කියල දාන්න හදන්නෙ. උඹල සෙට් එක දන්නවනෙ අපෙ ශාන්තය, දන්නෙ නැත්නම් මෙන්න ඝින් බලන්නකො ඌ ගැන කතා, ශාන්තයගෙ තවත් සෝචනීය අවසානයක් මේ තව එකක්, පොලෝසියෙ රැයක් හා තවත් බෝනස් ආතල් කතා.
ඔන්න අද කතාව, දවසක් මායි, ශාන්තයයි, චමියයි, තෝසෙ කඩේකට සෙට් වෙලා අඹරනව හතර වටේට, හරියට හෙට තෝසෙ තහනම් කරයි වගෙ හිතල. ශාන්තය මෙලෝ සිහියක් නෑ, අඹරනව, අපි ඉන්නවද කියලත් උට මතක නෑ. ඇත්තම කියනවනම්, ඌ හරියට සූ එකේ කූඩුවක ඉන්න රිලවෙක් වගේ, ඕන වෙලවක, දැඟලිල්ල, එහෙට පනිනවා, ආයි මොකක් හරි කරනවා, කහඹිලිය ගෑඋනා වගෙ. ඉතින් ඔහොම එකෙක් කනකොට හිතා ගනිල්ලකො කොහොමට ඇද්ද කියල.

ඔන්න ඉතින් අපි කනකොට, එක පාරටම වේටර් කොලුවා ඇවිත් ශාන්තයට අර හෝටල් වල අත පිහින්න දෙන පත්තර කෑල්ලක් දුන්න. ශාන්තයත් ඩිම්, අපිත් ෆුල් ඩිම්. ඇයි දෙයියනෙ, තාම කාල ඉවර වෙන්න හිතලවත් නෑ, ශාන්තයත් වැඩිම උනොත් තෝසෙ 5 විතර කාල ඇති ඒවෙනකොට, අපි ඔන්නම් 2ක් විතර. සාමාන්‍ය්යෙන් ඔය කොල දෙන්නෙ කාල ඉවර වෙලා අත හෝදන් ආවාමනෙ. අපි ෆුල් අවුලෙන් වෙටර් කොලුව දිහා බැලුවා, ශාන්තයත් ෆුල් අඤ්ඤ්කොරොස් වෙලා වේටරය දිහා බැලුව...

වේටර් කොලුව : අනේ මල්ලි, ඔය කට වටේ පිහදාගන්නකො, තව මිනිස්සු කන්න එනව මෙහෙට.

සමනලයා, මල හා කොල්ලා සේ....

මේ කියන සීන් එක උනේ මගෙ යාලුවෙකුට, හැබැයි මම නම් එතන හිටියෙ නෑ. මමත් මේක ඇහුවෙ අනිත් උන්ගෙන් තමා. මේ සීන් එක වෙන දවස් වල බුවා බෝඩ් වෙලා හිටියා ගෙදරක. හරියටම ඒරියා එක කියන්න ගියොත් චාටර් නෙ. ඉතින් අපෙ බුවත් හැමදාම වගෙ හවස් වෙලා තමයි බෝඩිමට එන්නෙ, යන්න තියන ගමන් ඔක්කොම ගිහින්, බහින වලවල් ඔක්කොම බැහැල එන්නෙ ෆුල් හාර්ඩප් වෙලා.

සියල්ල සතුටින් කිව්වට, මුට පොඩි කරදරයක් තිබ්බා. අනේ මන්ද පොඩිද කියල, මෙන්න මේකයි සීන් එක, උන්ගෙ බෝඩිමෙ ඉස්සරහ ගෙදර අර සමනලයො සෙට් වෙන තැනක්ලු. දන්නවනෙ සමනලයො, අර ගෑනුත් නෑති පිරිමිත් නැති කස්ටිය, නපුංසක ඩයල් ලු සෙට් වෙන්නෙ. අපෙ බුවාට තිබ්බ කරදරේ තමයි ඔතන ඉන්නෙ එක බුවෙක් (හරිද මන්දා වචනෙ ) මුට පොඩි ලයින් පාරලු. හැමදාම මූ බොඩිමට එනකොට අරූ ස්.. ස්ස්.. ස්ස්ස්ස්  ගාල පොඩි සද්ද දානවලු, අර අපි කෙල්ලොන්ට දාන්නෙ ඒවගෙ. දැන් බුවාට මල අතේලු, මොනා කරන්නද පව් පො.... නේ කියල අපෙ එකා හිත හදාගෙන ඉන්නවලු.

ඔන්න දවසක් මූ නැට්ටටම හාඩප් වෙලා, පාන් කියා ගන්න බැරි ලෙවල් එකෙන් එනවලු. ඔන්න මූ දෙයියනෙ කියල ගේට්ටුව ඇරල බෝඩිමට යන්න හදනකොටම, අරූ වෙනදා වගේම දැම්මලු ස් ස්ස් සද්දෙ.
දැන් මුට මල අතෙලු, ඇයි අම්බානකට කෙලවෙලා එනකොට අරු අරම සද්දෙ දැම්මම, මුට එදා පට්ට මල පැනපු පාර, මූ ආයි ගේට්ටුව ඇරගෙන ගියාලු පාරට. ඔන්න තවත් සෝචනීය කතාවක් අහගන්න, මෙන්න මෙහෙමයි ඉතුරු ටික..

අපේ බුවා : යකෝ පොන්... තෝ... අ... හු.. කැ... වේ...... බල්ලා, තෝව අල්ලල පු..... .... ..... .... ..... ..... ....

(ඔන්න ඔහොම අපේ එකා පට්ට කුනුහරුපෙන් බැනල ඉවරවුන ගමන්ම....)




සමනල ඩයල් එක : ෂා, අයියා.. අන්න එහෙමනේ කොල්ලෙක් උනාම ඉන්න ඕනෙ..

ශාන්තයගෙ තවත් සෝචනීය අවසානයක්

මේක පොඩිම පොඩි සීන් එකක්, අපෙ බුවෙකුට තමයි වෙලා තියෙන්නෙ කියන හැටියට, අර ශාන්තයා, මගෙ පොලිස් රාත්‍රිය කතාවෙ ඉන්නේ, ඕන්නම් ඒකත් මෙතනින් බලල එන්නකෝ බුව තමයි මෙතන පොර. ඔන්න දවසක් මූ අලුතෙන් උසස් අධ්‍යාපනෙ හදාරන්න ගිය මුගෙ ඉන්ස්ටිටියුට් එකේ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර ගියාලු, මේ ෆ්ස්ට් ටයිම් විසිට් එකලු, ඉතින් ඔන්න මූ යාලු බුවාගෙ ගෙදර ගියාම දැකල පුරුදු මූනක් තියන ෆොටෝ එකක් තියනවාලු සාලෙ. හොඳට බැලුවාම රටෙ නම ප්‍රසිද්ද කලාකාරයෙක්, හැබැයි අමරදේව මාස්ටර්/ජෝ/රවින්ද්‍ර වගේ ප්‍රබුද්ධ බුවෙක් නම් නෙවේලු. මොකක්ද ෆීල්ඩ් එක කියලවත් කියන්න බෑ මීට වඩා එක අකුරක් ලියන්නෙ නෑ කව්ද කියලා. ඔන්න ඊට පස්සෙ උන දෙබස් ටික. අවසානයනම් සෝචනීයයි..

ශාන්ත : ඒ, උඹලට පිස්සුද බන්
යාලුව : ඇයි බන්
ශාන්ත : සිරාවට උඹලට පිස්සුද මේ යකාගෙ ෆොටො රාමු කරල එල්ලන් ඉන්න
යාලුව : යකෝ.. කෑගහන්න එපා, ගෙදර උන්ට ඇහෙයි, ඒ අපේ තාත්ත බන්.

මම කිව්වෙ අවසානය හරිම සෝචනීයයි කියල